Sonbaharın en eylülü içimde.
Her bastığım kuru yaprak,
sen olup o eski şarkıyı hatırlatıyor bana;
Kolumda senden caldığım tebessüm,
Uyutup büyütüyorum onu.
Bir namussuz rüzgar peşimde,
Şaçlarımı ensemden okşayıp yanağımdan öpüyor,
Gülümsetiyor beni.
Sen yoksun ve
sensin şarkıda ağlayıp üzüldüğüm!
Böyle mi bitecekti bu şiir bir tanem,
böyle mi bitecekti bu şiir?
Son hecesi hüzün...
Ceyhun Yılmaz