27 Ekim 2011 Perşembe

Son hecesi 21 Eylül' dü...



Sonbaharın en eylülü içimde.
Her bastığım kuru yaprak,
sen olup o eski şarkıyı hatırlatıyor bana;
Kolumda senden caldığım tebessüm,
Uyutup büyütüyorum onu.
Bir namussuz rüzgar peşimde,
Şaçlarımı ensemden okşayıp yanağımdan öpüyor,
Gülümsetiyor beni.
Sen yoksun ve
sensin şarkıda ağlayıp üzüldüğüm!
Böyle mi bitecekti bu şiir bir tanem,
böyle mi bitecekti bu şiir?
Son hecesi hüzün...

Ceyhun Yılmaz

21 Ekim 2011 Cuma




Yaram geçmiyor

Ağlayınca geçer sanıyorum,
Geçmiyor.
Uyuyunca geçer sanıyorum,
Hep aynı ana uyanıyorum
Geçmiyor.
Yanlış zamanlardan
Yanlış yerlerde olmaktan oluşuyor hayat.

 Boşluğun adı var artık ortada,
Boşluğunun anlamsızlığı, kokusuz…
İçimde renklerin solgunluğu
Kendime ne kadar uzaksam
Sana o kadar yakın!
Keşke diyorum omzuna dayadığım başın olsa!

Senin olduğun her şeyi yaşamaya vardım ben!
Seninle uyanmanın verdiği aydınlıkla,
Her karanlığı da yaşamaya!
Kırabilseydim kabuğumu
Kırabilseydim zincirlerimi keşke…
Sana gelen yolları engelleyen…

Bekle diyor yürek, sadece bekle…

Söyler misin bana!
Ben nasıl var olacağım?

Sana ihtiyaç duymadan…
Aklımdaymışsın gibi yapmadan…