Bu gece yine ''o yerde'' yim. En derinime kaçıp saklandığım, sahte hiç bir şeyin bulunmadığı, herkesten her şeyden uzak kendimle buluştuğum, içimdeki yerde...Yanlızlığımı gömdüğüm, iç sesimi dinleyip insan yanımı korkmadan yaşadığım için seviyorum buraya sığınmayı.
Boğazımda düğümlerle, dile getiremediğim hislerle bu gece; tüm zamanların ötesinde,avucumdan kayıp giden onca yılın,onca telaşın ardından karıştırıyorum geçmişimi.Sanki bir saman yığınını karıştırır gibi...Düşüncelerim allak bullak.Her şey rengini kaybetmiş, her şey olduğundan daha yabancı sanki...Çok duygusalım, içime sığamıyorum. İçim öylesine sesli, öylesine dolu bu gece. Bir yanıma kendimi aldım, bir yanıma da ''hayat'' denen sahneyi...
Girişi yazılmış, gelişmeleri hazır, hatta hatta sonucu bile belirlenmiş bir senaryo misali hayat! Sadece oynamak kalıyor.
Sahnedeki kahramanın acaba ne kadarı benim? Ne kadarı dublörüm? Öylesine açılıp kapandı perdeler.Böyle yazılmamalıydı bu oyun...
Aniden uyanıvermek olsa, ne güzel olurdu...Yolunda olması her şeyin, geçmişe ve bugüne ilişkin...Oysa uyanığım ve bu andayım ne yazık!
Beni mahsur bırakan zamanları temizlemek, ya da hayatın satır başına dönebilmek imkansız şimdi. Yüreğimin taa derininde yüzüyorum bu gece.Hani, bir reddedilişle,teslimiyetin kesiştiği noktada kar gibi eriyiverirsin ya zamansız; öyle kalakaldım kıvrıla kıvrıla uzayan yollarında hayatın.... Oysa ışık ışık gözlerim, tatlı bir masal tadında düşlerim, umutlarım vardı. Ve ... elbette beklentilerle dolu gencecik, apaydınlık günlerim...
Alacakaranlıkla birlikte,uçurtmalarım düşlerimin tellerine takılı kaldı,hayallerimse gerçeklikle karşı karşıya. Anılarımsa, geçmişin satır aralarında şimdi...
Okyanusların dev dalgalarında bir martının kanat çırpışlarını yaşadım çok zaman, sessiz sedasız. Girdaplarla boğuşarak ve içimdeki sessiz çığlıkları kimseciklere duyurmadan...
Hayat merdivenlerini suskun ve yorgun adımlarla çıkarken, yaşamın ağrılarıyla ağırlaşan bedenimi taşımakta zorlanıyorum bazen...
Son basamak gelmeden; onca yıldır benimle gelen, onca yıldır içimde duran sevgiyle teselli bulmak zamanı şimdi...
Benimle kalan ve benimle gidecek olan!
YÜREĞİMİ DENİZ KOKAN O KENTTE BIRAKTIM ÇÜNKİ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder