Sen benim hüzün yanımsın. Güneşin vurmadığı gölgede kalan yanım... Kimselerin bilmediği kendime sakladığım. En çok ayazda kalmış olup da rüzgara savuramadığım, alıp alıp defalarca sineme sardığım yanımsın. En çok, kanayan yarama sarmaya çalıştığımsın. Sardıkça kanayan kanadıkça sardığımsın…
Sen benim hüzün yanımsın.. Söküp atamadığım umut çiçeklerini gömdüğüm toprağımsın. Bahar gelir yeşerir diye, yağmur çamur kar kış demeden suladığımsın. Olur da bir gün açarsın diye beklediğim sevdamsın. Sevda çiçekleri açar mı bilinmez, ama umuduna umudumu bağladığımsın.
Sen benim hüzün yanımsın.. Bakışına hasret kaldığım, sesine özlemle bağlandığımsın.
Sen benim hüzün yanımsın... Dar vakitte bulup tez zamandaki kaybımsın. Geceyle gündüzümü, yanlışla doğrumu karıştıran tarafımsın.
Sen benim hüzün yanımsın..Sensizken anlamını yitirdiğim hayatımsın. Aklımda yüreğimde ve duamda olansın.
Bütün kelimelerime yüklediğim anlamsın. “Sen” diye başlayıp da bitiremediğim üç noktamsın.
Sen benim hüzün yanımsın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder